Dinsdag

Vandaag kregen we de eerste privéles van Dr. Mandaliya. We werden om 8.00 AM in zijn kantoor verwacht. Het topic van vandaag was malaria. Dit is een wijdverspreid probleem in Kenia, zeker aan de kuststreek. Als hulpverlener wordt men hier dus heel vaak mee geconfronteerd. Een interessante les! Het microscopisch onderzoek van de eventuele aanwezigheid van malaria is trouwens geheel gratis en gebeurt via een kleine bloedafname. Ook het onderzoek voor HIV is gratis.

Vandaag heb ik ook voor de eerste maal Dr. Othigo ontmoet. Zij is zowat de grote baas op de afdeling verloskunde. Deze fors gebouwde madam zou ook wat moeten instaan voor de begeleiding tijdens mijn stage verloskunde. Ik vrees echter dat ik haar maar heel zelden te zien zal krijgen. Ze passeerde vandaag toevallig langs de ‘labour ward’ en werd meteen ter hulp geroepen bij een moeilijk evoluerende bevalling. Het hoofdje daalde niet verder in. Men besloot om een vacuümextractie uit te voeren. De ‘medical officer’ was met deze techniek van bevallen nog helemaal niet vertrouwd. Hij had dit nog nooit gedaan en het werd hem terstond in de schoenen geschoven. Een geklungel van jewelste. Er werd in eerste instantie een te kleine zuignap gebruikt, waardoor deze telkens van het hoofdje slipte. Men moet zo’n zuignap echt goed plaatsen, want anders kan men ofwel de hoofdhuid beschadigen, ofwel lacereert men de vaginawand. Dit laatste is echt heel pijnlijk! De indaling vorderde niet. Dr. Othigo was de reddende engel en kwam de ‘medical officer’ ter hulp. Ze eiste onmiddellijk een grotere zuignap. Na het plaatsen van een episiotomie (de ‘knip’) en het trekken volgens de natuurlijke weg van de uitdrijving, kwam er al schreiend een jongetje met punthoofd ter wereld. Gelukkig!

Na kort innerlijk overleg besloot ik ‘s avonds mijn haar te laten kortwieken door een plaatselijke kapper. In deze tropische hitte is een lange haardos echt niet zo ideaal. Al gauw vond ik in de buurt een herenkapper. Hij vroeg in eerste instantie meer dan 500 KSh omdat er volgens hem veel werk aan was. Ik kon afdingen tot 300 KSh. Met de tondeuse werd mijn haar ingekort tot de lengte van zo’n 8 mm. Na een klein kwartiertje was het gebeurd en was er geen weg meer terug. Één ding stond echter wel vast: ik kon de warmte verder trotseren met een kort gewiekte haartooi. Verfrissend!

Intermezzo: Geluk is een nieuw kapsel

Keniaanse vrouwen vinden het heerlijk om uitgebreide patronen in hun haar te laten vlechten (in salon, kiosk of achtertuin) en besteden uren aan het ontkroezen, verven en veranderen van hun haar: de resultaten zijn heel vaak overweldigend. In de bush besteden de Maasai-krijgers ook veel tijd aan het vlechten van elkaars haar, dat wordt opgesierd met leem en oker. Ook worden er ornamenten aan het kapsel toegevoegd die varieren van knopen tot plastic rozen.

’s Avonds zijn we gaan eten in een heel lokaal restaurantje dat Maarten had geregeld. Het werd uitgebaat door man en vrouw, die het zeker niet breed hadden. We werden onthaald op een klein terrasje, grenzend aan een bouwvallige keuken, annex woonst. Op de achtergrond speelde een muziekcassette af met de plaatselijke muziek. Er werd ons gevraagd de handen te wassen alvorens de maaltijd te nuttigen. Dit hoort zo! Hiertoe bevindt zich in een hoek van het restaurantje meestal een wastafel. In kleinere eetgelegenheden gaat er meestal iemand met een kan water en een opvangschaal rond. Wij konden gebruikmaken van een ton gevuld met water en voorzien van een kraantje. Dit bevond zich naast het terras. We werden voorzien met wat de keuken nog in voorraad had. Vijf personen hadden ze echter niet meer verwacht. We verdeelden één (aangebakken) vis, rijst, tomaten,… onder ons vijven. De drank moesten ze ook nog ergens gaan zoeken, want ze hadden niet voldoende in voorraad. Een hulpje werd op pad gestuurd, maar kwam van een kale reis terug. We nuttigden dan maar wat er nog wel aanwezig was. Voor deze maaltijd betaalden we niet meer dan 800 KSh. Spotgoedkoop! We betaalden met 1000 KSh wat opnieuw voor de nodige problemen zorgde. Men kon niet teruggeven. 1000 KSh is heel veel geld voor de plaatselijke bevolking en hierop kan men bijna nooit gepast wisselgeld teruggeven. Het hulpje werd opnieuw op pad gestuurd om dit bedrag te wisselen. Een nieuwe ervaring rijker keerden we voldaan terug naar ons appartementje.

Laat op de avond keken we thuis nog naar de Champion’s League wedstrijd Liverpool - Real Madrid, in goede banen geleid door de ons bekende Frank De Bleeckere. Wegens het tijdsverschil hebben we de match niet uitgekeken en zijn we gaan slapen bij een 2-0 ruststand (eindstand 4-0).

Intermezzo: Voetbal in Kenia

Er is een uitdrukking die zegt dat Kenianen overal hard kunnen lopen behalve op het voetbalveld. Inderdaad, de voetbalprestaties zijn niet altijd even goed te noemen. Voetbal is echter wel de populairste sport van het land. Terwijl de Keniaanse atleten in het buitenland volop in de belangstelling staan, is voetbal de sport die de mensen in het land zelf bezighoudt. Hoewel het nooit gepaard gaat met de ‘hysterie’ zoals we die bijvoorbeeld in Zuid-Amerika en Europa kennen, wordt er volop gevoetbald. Overal wordt gevoetbald, op elk veldje dat maar een beetje vlak is en met alles wat maar op een bal lijkt. De ‘bal’ is dus niet altijd een voetbalbal! Maar goed, met een prop papier of een conservenblik gaat het ook. Duizenden supporters vullen de stadions tijdens competitie- en bekerwedstrijden en net als elders in de wereld moet de politie soms ingrijpen als de vlam in de pan slaat.

In Kenia wordt voetbal gespeeld in 2 divisies van elk 18 clubs, waarbij elk seizoen drie clubs promoveren en degraderen. Het belangrijkste evenement van het jaar is de ‘Moi Golden Cup’, een toernooi waaraan alle 36 clubs deelnemen en de winnaar van een wedstrijd steeds doorgaat naar de volgende ronde.

Het nationale team van Kenia, de Harambee Stars, heeft nog niet veel van zich doen spreken in de internationale competities. In 2004 kwamen ze, na een afwezigheid van twaalf jaar, terug in de African Cup of Nations. Hier werden ze prompt weer uitgeschakeld, ondanks hun eerste overwinning ooit, 3-0 tegen Burkina Faso.

In 2006 werd Dennis Oliech de eerste Keniaan die in de Europese top meespeelde. Hij kwam uit voor het Franse Nantes.